Ronddwalen in de tuin, daar kan je hier wel uren zoet mee zijn.

Ons hotel ligt midden in het groen, omringd door drie hectare aan grasvelden, een moestuin en boomgaard. Het voelt als een klein paradijs – en tegelijkertijd een flinke klus.

De fruitbomen zijn dit jaar echt een ontdekkingstocht geweest. Wanneer doe je wat? Hoe houd je ze gezond? We hebben appelbomen, pruimen, peren en bessenstruiken. In het begin zijn de bomen professioneel gesnoeid, daarna zijn we zelf op onderzoek uitgegaan.

Soms betekende dat ook ’s nachts de boomgaard in, om de bomen te redden van spint – een vervelende mijt die onder warme, droge omstandigheden toeslaat en bladeren aantast. Door de drukte in het hotel schoten we daarna een tijdje tekort in aandacht en tja… dat merkten we. Insecten hadden de grootste lol in onze appelbomen. Het resultaat: zes kruiwagens vol aangetaste appels. Maar wat we konden redden, werd omgetoverd tot heerlijke val-appeltaarten en val-appelstroop.

Samen met familie brachten we nog flink wat uurtjes door in de boomgaard: snoeien, opruimen en ons voorbereiden op het ‘echte’ plukseizoen. De eerste pruimen waren al rijp – daar hebben we verrukkelijke taartjes van gebakken voor onze gasten. Even in de oven en genieten maar. Het smaakt gewoon beter als je weet waar het vandaan komt en hoeveel werk erin zit.

Onze moestuin is een hoofdstuk op zich. Een zegen – en soms ook een vloek. Gelukkig hebben we twee geweldige vrijwilligers, de familie Platell. Wat zijn wij dankbaar voor hen! Ze werken meerdere ochtenden per week keihard om alles netjes te houden en de tuin te laten bloeien. Het is echt een feestje om erdoorheen te lopen en te zien hoe alles groeit, van zaadje tot oogst.

Onze dochter is groot fan van de moestuin en weet precies wat waar staat. Met een beetje geluk krijg je als gast een rondleiding van haar – gegarandeerd met een snoepmomentje tussendoor.

Maar waarom dan die ‘vloek’? Omdat de oogst soms overweldigend is. Wat doe je met 60 courgettes? Met 100 kilo komkommers? Kruiwagens vol bonen? Dat vraagt een hoop creativiteit (en een beetje hoofdpijn) in onze keuken. Maar… we hebben het verwerkt dit seizoen. En we zijn er trots op. Weggooien is geen optie – we proberen alles te gebruiken, wecken, fermenteren en proeven. Bovenal vind je het meeste natuurlijk terug in ons restaurant.

Respect voor ingrediënten zat al in ons bloed – het is de basis van ons vak. Maar door zélf met je handen in de aarde te zitten, en onder de zon te plukken, groeit dat respect bij elke zweetdruppel. En zo hoort het ook.

We kijken nu al uit naar volgend jaar, als we hopelijk iets meer ervaring hebben. Al zullen er ongetwijfeld weer nieuwe uitdagingen op ons pad komen. Maar tot nu toe? Nog niets wat we niet aankonden.